درباره دکتر رضوی‌فرد
وکیلِ اندیشمند؛ روایت‌گر عدالت در مرز قانون، ادبیات و انسان
دکتر رضوی فرد، وکیل پایه‌یک دادگستری، پژوهشگر ادبیات و قرآن‌پژوه، از معدود چهره‌هایی است که مسیر حرفه‌ای‌اش را بر یک ریل واحد محدود نکرده است. او هم‌زمان که در دادگاه‌ها برای «جان و آزادی» مردم می‌جنگد، در جهان کلمات نیز به جست‌وجوی حقیقت، عدالت و تجربه‌ی زیسته‌ی انسان مشغول است.
ترکیبی کم‌نظیر از وکالت کیفری، تفکر ادبی–فلسفی و نگاه قرآنی به عدالت، شخصیت چندبعدی و متمایز او را شکل داده است.
هویت فکری: آزادفکر، سخت‌گیر، تاب‌آور
درونی‌ترین ساحت شخصیت دکتر رضوی را می‌توان چنین خلاصه کرد:
آزادفکری که به آسانی با هیچ چیز مصالحه نمی‌کند، بدقلقی هوشمندانه‌ای که ریشه در استانداردهای بلند دارد، و تاب‌آوری‌ای که در میدان‌های سخت کیفری آبدیده شده است.
او عدالت را نه صرفاً به‌عنوان مفهومی قانونی، بلکه «نابرابریِ شایسته‌سالارانه ورای قانون» می‌فهمد؛ تعریفی که نشان می‌دهد برای او عدالت، ایستادن در نقطه‌ای فراتر از متن قانون است؛ جایی که حقیقت، انسان و شایستگی به هم می‌رسند.
ترکیبی کم‌نظیر از وکالت کیفری، تفکر ادبی–فلسفی و نگاه قرآنی به عدالت، شخصیت چندبعدی و متمایز او را شکل داده است.
هویت حرفه‌ای: وکالت کیفری با رگه‌های انسان‌محور
مسیر تخصصی او در وکالت از همان ابتدا با انتخاب پرونده‌هایی گره خورد که بیشترین وزن انسانی را دارند:
قتل، آزادی، دفاع از جان و سرنوشت انسان.
موفقیت‌های حرفه‌ای‌اش نه با عدد پرونده‌ها، بلکه با کیفیت نتایج تعریف می‌شود:
- نجات جان متهمانی که در لبه مرگ ایستاده‌اند،
- مجبور کردن افراد آزمند و ستمگر به عقب‌نشینی،
- جلوگیری از سلب آزادی ناحق.
بخش مهمی از موکلان او کسانی هستند که به وکیلی نیاز دارند که فقط مسلط بر قانون نباشد، بلکه قدرت تحلیل، روایت، اقناع و فهم روان‌شناختی پرونده را هم داشته باشد؛ ویژگی‌هایی که در میان وکلا نادر است.
دفاع به‌عنوان هنر؛ نگاه دوباره به آنچه دیگران نمی‌بینند
او بر این باور است که «دفاع، هنر دیدن چیزی است که دیگران از آن عبور می‌کنند». حضور او در پرونده‌های قتل، جرایم مالی پیچیده، پرونده‌های خانوادگی پرریسک یا جرایم سایبری، همواره با این نگاه همراه است: دفاع فقط یک مهارت حقوقی نیست، بلکه نوعی بازسازی دقیق واقعیت و فهم عمیق انسان است.
هنر اقناع در دفاع و وکالت
اقناع در دفاع یعنی پیوند منطق حقوقی، شناخت انسان و بیان دقیق برای اثرگذاری در دادرسی.
روایت دفاع؛ از واقعیت تا بلاغت
روایت دفاع یعنی بازسازی منصفانه حقیقت و تبدیل داده‌های پراکنده پرونده به یک بیان روشن، انسانی و قابل باور.
نقد خطابه در دفاع و وکالت
در نقد خطابه، نحوه بیان، ساختار استدلال و اثرگذاری کلام بررسی می‌شود تا ضعف‌ها و قوت‌های دفاع آشکار گردد.
ریشه‌شناسی واژگان حقوقی و دفاعی
این بخش به معنای واکاوی تاریخ و تحول واژگان حقوقی است تا روشن شود چگونه معنا بر فرایند دادرسی اثر می‌گذارد.
نامه‌ها و یادداشت‌های فکری
یادداشت‌های فکری بستری برای طرح دغدغه‌ها، تأملات و تجربه‌های انسانی–حقوقی در دل پرونده‌هاست.
هنر، تصویر و عدالت
در این بخش، نسبت میان تصویر، روایت هنری و فهم انسان از عدالت بررسی می‌شود؛ پلی میان زیبایی‌شناسی و حقوق.
تیم ما
یک تیم متخصص و متعهد به پیشرفت
هویت فرهنگی–ادبی: تسلط بر کلمه، هنر و جهانِ معنا
دکتر رضوی تنها وکیل نیست؛ او در عمق هنر و ادبیات نیز تنفس می‌کند.
تحصیلات در دکتری ادبیات، سال‌ها مطالعه در سنت ایرانی–اسلامی، و آشنایی عمیق با شعر کلاسیک و متون حکمی باعث شده نگاه او به قانون، نگاهی زبان‌شناسانه و معناشناختی باشد.
برای او:
قانون، توافقی از کلمات است؛
و ادبیات، قدرتِ شکل‌دهی و حکمرانی بر کلمه.
از شاهنامه تا حافظ، از سعدی تا مولانا و از متون قرآنی تا نظریه‌های نوین علوم شناختی، همه در اندیشه‌اش حضور دارند؛ و همین ترکیب است که در دادگاه، نوشتار حقوقی یا کلاس درس، به او قدرت روایت‌گری و استدلالی می‌دهد که کمتر وکیلی از آن برخوردار است.
نگاه قرآنی به عدالت: مواجهه با «قسط» فراتر از تساوی
مطالعات قرآنی او تنها جنبه علمی ندارد؛ روشی است برای فهم دقیق‌تر مفاهیمی مانند «قسط»، «عدالت صوری»، «انصاف» و جایگاه انسان در ساختار حکم و قضا.
به باور او، قرآن نشان می‌دهد که عدالت همیشه مساوات نیست؛ گاهی برابری، خلاف عدالت است.
این نگاه، در شیوه استدلال و دفاع او به‌وضوح دیده می‌شود.
شخصیت اجتماعی: جدیت ظاهری، عمق انسانی
شناخت بیرونی از دکتر رضوی معمولاً با تصویری جدی، آرام و کم‌حرف آغاز می‌شود؛
اما در عمق، انسانی است اهل کتاب، هنر، گفتگو و تأملات شخصی.
در جلسات رسمی، لحن او محکم و دقیق است؛
در محافل فرهنگی، تیزبین و منتقد؛
و در نوشتار، خوش‌قلم و تأثیرگذار.
او هم در جلسات روشنفکری حضور دارد، هم در محاکم کیفری؛
هم در نشست‌های ادبی نقد می‌کند، هم مقاله فنی در آیین دادرسی می‌نویسد.
این دوگانگیِ ارزشمند نه تناقض، بلکه سرمایهٔ هویتی اوست.
دارایی متمایز برند: هویت ترکیبی و نادر
دکتر رضوی از جمله معدود وکلایی است که برند شخصی‌اش بر چهار ستون هم‌زمان بنا شده:
وکالت کیفری + ادبیات + قرآن + هنر
این پیوند، او را تبدیل کرده به وکیلی که مداخله‌اش صرفاً حقوقی نیست؛
بلکه در هر پرونده، فهم روانی، روایی، انسان‌شناختی و زبانی نیز دخیل است.
همکاران، او را به‌عنوان «وکیلِ دانشگاهی و دانشمند» می‌شناسند؛
موکلان، او را «وکیلی متفاوت‌نگر و دقیق» می‌بینند؛
و جامعه فرهنگی، او را «صاحب فکر و خوش‌قلم» می‌خواند.
چشم‌انداز: وکیلِ نظریه‌پرداز در مرز حقوق و فرهنگ
چشم‌انداز حرفه‌ای و فکری
دکتر رضوی فرد، آینده‌ی حرفه‌ای خود را نه در یک مسیر خطی، بلکه در پیوند میان وکالت کیفری، اندیشه‌ورزی ادبی–حقوقی و حضور مؤثر در فضای عمومی می‌بیند.
چشم‌اندازی که در آن، کار تخصصی در دادگاه‌ها در کنار تولید فکر، تحلیل و روایت‌گری فرهنگی معنا پیدا می‌کند.
در افق پیشِ رو، او بیش از هر چیز می‌خواهد:
- در دادگاه‌ها همچنان به‌عنوان وکیلی دقیق، جدی و انسان‌محور شناخته شود؛
- در دانشگاه‌ها و نشریات با نوشتارهای حقوقی–ادبی و پژوهش‌های میان‌رشته‌ای، مرزهای فهم کلاسیک از حقوق کیفری را گسترش دهد؛
- در رسانه‌ها و فضاهای فکری با نگاه ترکیبی‌اش به قرآن، هنر و قانون، در گفت‌وگوهای عمومی درباره عدالت اثر بگذارد.
در چنین مسیری، اگر روزی نام او در جست‌وجوهای عمومی در صدر نتایج قرار گیرد، ترجیحش این است که زیر آن نام، چنین عبارتی دیده شود:
«وکیل دادگستری با رویکرد ادبی–انسانی در تحلیل عدالت»
نه عنوانی پرطمطراق؛ بلکه توصیفی دقیق از کاری که انجام می‌دهد و آنچه به آن باور دارد.